مقایسه خلاقیت، سازگاری و پیشرفت تحصیلی در دانش آموزان متولد نیمه اول سال و متولد نیمه دوم سال

پژوهش حاضر با هدف مقایسه خلاقیت، سازگاری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان متولد نیمه اول ومتولد نیمه دوم سال انجام شد. جامعه پژوهش را دانش آموزان پایه های اول، دوم و سوم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی93-92 تشکیل دادند. تعداد 80 دانش آموز( 41 دانش آموز متولد نیمه اول سال و 39 دانش آموز متولد نیمه دوم سال) به عنوان نمونه پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسش نامه سازگاری رفتاری راتر(1976) وآزمون تصویری خلاقیت تورنس(فرم ب) مورد آزمون قرار گرفتند. همچنین، پیشرفت تحصیلی بر اساس معدل نمرات دروس ریاضی، علوم، خواندن و دیکته محاسبه شد. داده های جمع آوری شده در دو سطح آمار توصیفی(شاخص های گرایش مرکزی و شاخص های پراکندگی) و آمار استنباطی(همبستگی پیرسون وتحلیل واریانس چند متغیره) مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحلیل واریانس چند متغیری نشان می دهد بین دانش آموز متولد نیمه اول سال و دانش آموز متولد نیمه دوم سال در خلاقیت کلی و مقیاس بسط تفاوت معناداری وجود دارد اما در سایر مقیاس های ابتکار، سیالی و انعطاف پذیری تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین تحلیل واریانس نشان داد که بین دانش آموز متولد نیمه اول سال و دانش آموز متولد نیمه دوم سال در سازگاری و ابعاد آن تفاوت معناداری وجود ندارد. همچنین بین دانش آموزان متولد نیمه اول سال و دانش آموز متولد نیمه دوم سال تنها در پیشرفت درس ریاضی تفاوت معناداری وجود دارد اما در سایر دروس علوم، خواندن و دیکته و پیشرفت کلی تحصیلی تفاوت معناداری وجود ندارد. نتایج همبستگی نشان داد بین تمام ابعاد خلاقیت با پیشرفت تحصیلی رابطه مثبت معناداری وجود دارد و بین سازگاری با پیشرفت تحصیلی رابطه منفی معناداری وجود دارد. واژه های کلیدی: خلاقیت، سازگاری، پیشرفت تحصیلی و دانش آموزان